Την 31η Μαρτίου 2019,
στο πλαίσιο της μετάβασής μας στο Λιτόχωρο για το ετήσιο μνημόσυνο, όπως
αναλυτικά γράψαμε σε άλλο άρθρο, αδράξαμε την ευκαιρία για λίγες ανάσες εκτός
αστικού περιβάλλοντος.
Έτσι η παρέα των προσκυνητών του Λιτοχώρου
μετατράπηκε σε παρέα εκδρομέων και με χαλαρή διάθεση αποχωρήσαμε από το
Λιτόχωρο με προορισμό την περιοχή του Πλαταμώνα Πιερίας. Επισκεφθήκαμε αρχικά
το εμβληματικό κάστρο της περιοχής, που τόσο έχει τραγουδηθεί αλλά και τόσο
έχει αγνοηθεί από τους περισσότερους μιας και συνήθως παραμένει μια εικόνα για
τους διερχόμενους την περιοχή και όχι σημείο επίσκεψης.
Έχοντας τις πληροφορίες που αναγνώσθηκαν κατά τη διάρκεια της μετάβασης στο χώρο, «σκαρφαλώσαμε» στο λόφο και βρεθήκαμε για λίγο στο μεσαιωνικό περιβάλλον του, ανάμεσα στα χαλάσματα, τις ανασκαφές και την ανθισμένη φύση, που ανεπηρέαστη από τον ανθρώπινο παράγοντα χαρίζει ευχάριστες εικόνες. Η θέα είναι μοναδική από τα τείχη και αντιλαμβάνεται κανείς το κομβικό σημείο και το λόγο ύπαρξης του κάστρου.
Έχοντας τις πληροφορίες που αναγνώσθηκαν κατά τη διάρκεια της μετάβασης στο χώρο, «σκαρφαλώσαμε» στο λόφο και βρεθήκαμε για λίγο στο μεσαιωνικό περιβάλλον του, ανάμεσα στα χαλάσματα, τις ανασκαφές και την ανθισμένη φύση, που ανεπηρέαστη από τον ανθρώπινο παράγοντα χαρίζει ευχάριστες εικόνες. Η θέα είναι μοναδική από τα τείχη και αντιλαμβάνεται κανείς το κομβικό σημείο και το λόγο ύπαρξης του κάστρου.
Ακολούθησε το γεύμα της ημέρας
στον Παλαιό Παντελεήμονα, ένα μικρό χωριό καρφιτσωμένο στην πλαγιά του ορεινού
όγκου, ανάμεσα σε φυσικό κάλλος και με θέα στο παραλιακό μέτωπο της Πιερίας και
στο κάστρο του Πλαταμώνα.
Η εξόρμηση έκλεισε με επίσκεψη στον
Πλαταμώνα, όπου οι εκδρομείς επέλεξαν κατά το δοκούν είτε μια βόλτα στην
παραλιακή οδό, είτε την απόλαυση ενός απογευματινού καφέ συνοδεία των παφλασμών
του κύματος.
Επιστρέψαμε περί την 20.00΄ στην
πόλη μας, ελπίζοντας να μας δοθεί σύντομα η ευκαιρία να επαναλάβουμε μια
εξόρμηση.
Στέργιος Σαββίδης