Σπύρος Σπηρομήλιος (1864-1930), Συνταγματάρχης Χωροφυλακής

Αποτέλεσμα διαδικτυακής έρευνας 
από τον Στέργιο Σαββίδη, Γεν.Γραμματέα του Συνδέσμου

 Με την ευκαιρία της επετείου της ανακήρυξης της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, την 17η Φεβρουαρίου 1914, παρουσιάζουμε μέσα από διαδικτυακές πηγές, ένα βιογραφικό ενός εκ των πρωτεργατών του αγώνα για την απελευθέρωση της Β.Ηπείρου, της «ένωσης» με την μητέρα Ελλάδα και τελικά της προσωρινής αυτονόμησής της. Ο λόγος για τον Σπύρο Σπυρομήλιο(1864-1930) και η παρουσίασή του, πέραν της ιστορικής σημασίας, γίνεται λόγω της ιδιότητάς του ως Αξιωματικού της Ελληνικής ΒασιλικήςΧωροφυλακής. Πέραν της γνωστότερης αυτής παρουσίας του, θα τον συναντήσουμε σε όλους τους αγώνες και τις ιστορικές μάχες της εποχής του, που αποτελούν τη συνέχεια των απελευθερωτικών αγώνων και για την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, σε μια προσπάθεια η χώρα να θέσει τα όριά της γύρω από τις πατρογονικές εστίες του ελληνισμού. 

  Ο Σπυρομήλιος ο άγνωστος σε πολλούς Έλληνας αγωνιστής της ελευθερίας, αποτελεί παράλληλα και αντιπροσωπευτική περίπτωση της γενικότερης συμμετοχής των ανδρών της Χωροφυλακής στους εθνικούς αγώνες της χώρας μας, επιδεικνύοντας το ίδιο σθένος με όλους όσους αγωνίσθηκαν για την ελευθερία.

Ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

Δεν υπάρχουν σχόλια που να ξεπερνούν το μεγαλείο ψυχής που βγαίνει απ' τα λόγια του μεγάλου αρχηγού. Η ανάγνωση του κειμένου είναι αρκετή κι επιβάλλεται κάθε τόσο να επανερχόμαστε.

Αιγαιόγλαρος

( 7 Οκτωβρίου 1838)

προς τους νέους του Α΄ Γυμνασίου της Αθήνας:

Παιδιά μου!

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.