Στη συνέχεια
παραθέτουμε απόσπασμα αυτής, ενώ το σύνολό της, το οποίο και θα αναγνωσθεί στην προσεχή
Γενική Συνέλευση, μπορείτε να το διαβάσετε στην παραπομπή στο τέλος της παρούσας ανάρτησης.
«….Η εμπειρία, η γνώση
και η παρακαταθήκη των απόστρατων έχει προσδώσει και προσδίδει ιδιαίτερα σημαντική
προστιθέμενη αξία και αποτελεί διαχρονική πυξίδα στον ορίζοντα της ιστορικής
διαδρομής της Ελληνικής Αστυνομίας.
….Οι εν αποστρατεία αστυνομικοί καθοδηγούν και αποκαλύπτουν τη σημαίνουσα αξία της ιστορικής επαγγελματικής μνήμης.
….κρίνεται, αλλά και είναι
δεοντολογικά επιβεβλημένη, για όλους μας, τόσο η απόδοση προς τους εν
αποστρατεία αστυνομικούς του προσήκοντος καθολικού σεβασμού, όσο και η διαρκής
υποχρέωση προσέγγισής τους με ευγένεια, σύνεση, ισονομία, κατανόηση και
ευαισθησία, ως ελάχιστη ένδειξη τιμητικής αναγνώρισης της προσφοράς τους στο
Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας και στο κοινωνικό σύνολο, γενικότερα.
….Είναι δε αυτονόητο
ότι, απευθυνόμενοι οι εν αποστρατεία συνάδελφοι, ως πολίτες στις Υπηρεσίες της
ΕΛ.ΑΣ. ή ερχόμενοι σε συνδιαλλαγή με το προσωπικό του Σώματος, κατά τη διάρκεια
επιτέλεσης των καθηκόντων του, θα πρέπει να συναντούν προθυμία ανταπόκρισης,
εξυπηρέτησης και εν γένει συμπεριφορές, οι οποίες συνάδουν με το λειτούργημα
του αστυνομικού και είναι σύμφωνες με τις διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας του
Αστυνομικού….Περιπτώσεις μη συνειδητοποίησης και μη επίγνωσης της σημαντικότητας της προσφοράς
τους, είναι μη παραδεκτές και μη συμβατές με τον κώδικα αξιών του Σώματος,
αναδεικνύουν έλλιψη αρχών, αξιών και επαγγελματικής και κοινωνικής αγωγής με
αποτέλεσμα να ακυρώνεται στην πράξη η καταβληθείσα κοινωνική προσφορά τους, ενώ
ουδόλως προασπίζουν τα, εκ του νόμου, δικαιώματά τους.»
