Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Εορτασμός των 30 χρόνων από την ίδρυση του Συνδέσμου

Το μνημείο που φιλοτεχνήθηκε με πρωτοβουλία του Συνδέσμου
Σε μια λιτή, αλλά ουσιώδη και με πολλά μηνύματα εκδήλωση, εορτάσθηκε η επέτειος των 30 χρόνων από την ίδρυση και λειτουργία του Συνδέσμου μας.
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης την 7η Δεκεμβρίου 2013, παρουσία μελών του Συνδέσμου, εκπροσώπων της φυσικής ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη, λοιπών σωμάτων ασφαλείας, στρατιωτικών αρχών, φορέων εν ενεργεία και αποστρατεία όλων των σωμάτων και άλλων αρχών.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε εκτός της καθιερωμένης δέησης:
-ομιλία του Προέδρου του Συνδέσμου, κου Παύλου Αντωνίου, ο οποίος αναφέρθηκε στην ίδρυση και τους στόχους του Συνδέσμου
-ομιλία του τέως Πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, κου Ηλία Κουσκουβέλη, με θέμα: Εξωτερική πολιτική και Νοτιοανατολική Μεσόγειος
-Τιμητική βράβευση των διατελεσάντων Προέδρων του Συνδέσμου
-Δεξίωση

Το μέλος του Δ.Σ. Στέργιος Σαββίδης


Την εκδήλωση παρουσίασε και προλόγισε τα επί μέρους τμήματα αυτής, το μέλος του Δ.Σ. κος Στέργιος Σαββίδης.



Τη φωτογραφική κάλυψη επιμελήθηκε το μέλος του Συνδέσμου, κος Δημήτριος Δανακτσής.
Την τηλεοπτική κάλυψη επιμελήθηκε το μέλος του Συνδέσμου, κος Ιωάννης Οκουτζιόγλου.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την παρουσίαση, ολόκληρα τα κείμενα των ομιλητών και φωτογραφικό υλικό.

Α) Η παρουσία του Συνδέσμου εν συντομία και όπως παρουσιάστηκε στην εκδήλωση, έχει ως ακολούθως:

Ο Σύνδεσμος ιδρύθηκε το έτος 1983 με την επωνυμία "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ" και στεγάστηκε σε ενοικιαζόμενα γραφεία της οδού Βασιλέως Ηρακλείου.
Αργότερα μετονομάσθηκε και φέρει πλέον τον τίτλο "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ" και στεγάζεται από το 2000 σε ιδιόκτητο χώρο, στο 2ο όροφο της οδού Συγγρού 4. 
Ως τακτικά μέλη του δύνανται να εγγραφούν οι υπηρετήσαντες στο Σώμα της Χωροφυλακής και της Ελληνικής Αστυνομίας, ανεξαρτήτου βαθμού. 
Ο Σύνδεσμος το 1990 έλαβε την πρωτοβουλία για την ανέγερση Μνημείου και σε συνεργασία με το Δήμο Θεσσαλονίκης, φιλοτεχνήθηκε και τοποθετήθηκε σε χώρο έναντι του Γ΄ Σ.Σ. το άγαλμα της "Νίκης" αφιερωμένο "στους εκτελεσθέντες άνδρες Χωροφυλακής και Αστυνομίας από τις αρχές Κατοχής για την αντιστασιακή τους δράση κατά την περίοδο 1941-1944 και σε όλους όσους έπεσαν στην εκτέλεση του καθήκοντος". 
Το 1991 είναι το έτος πρώτης κυκλοφορίας φύλλου εφημερίδος, που τιτλοφορείται "ΦΩΝΗ", με κύριο στόχο την πληρέστερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν στους απόστρατους και ακολούθως την παροχή ενός βήματος όπου τα μέλη θα καταθέτουν το απόσταγμα της εμπειρίας τους, μέσα από κρίσεις για όσα συμβαίνουν γύρω μας και ύλη που αφορά στις ιστορικές στιγμές του Σώματος και του ελληνισμού.
Οι επιταγές των καιρών δεν αφήνουν αδιάφορο το Σύνδεσμο και το 2012, για την αμεσότερη πρόσβαση σε θέματα που αφορούν τα μέλη και όχι μόνο, δημιουργεί και παρεμβαίνει με το δικό του ιστοχώρο, ένα blogg, όπως είναι ευρύτερα γνωστός ο όρος και μπαίνοντας πλέον στην οικογένεια των ιστολογίων,  αποκτά διαδικτυακή παρουσία με το διακριτικό τίτλο "Λόγος ευθύνης".

Το Δ.Σ. του Συνδέσμου. Στο μέσον ο Πρόεδρος κος Αντωνίου Π.
και τα μέλη (από αριστερά) κ.κ.Πουλαδάκης Δ., Κελεπούρας Β., Κουτρουμάνης Σπ., Σακονίδης Γ.,
 Σαββίδης Στ., Μπάμιατζης Αντ., Θεοχάρης Β., Ραφαηλίδης Στ.


Β] Από την παρουσίαση της εκδήλωσης:

1)"-Κυρίες και κύριοι, για τη σημερινή εκδήλωση θελήσαμε η κατάρτιση του προγράμματος να είναι αντάξια των στόχων του Συνδέσμου και της προσφοράς των μελών του, που από το σημαντικό για την κοινωνία λειτούργημα του Αστυνομικού, πέρασαν στην τιμητική εφεδρεία και σεβόμενοι το χρόνο όλων και στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας, οργανώσαμε την λιτή αυτή εκδήλωση για τα 30-χρονα του Συνδέσμου μας.

Όλοι μας βιώνουμε καθημερινά τις αντιξοότητες που δημιουργήθηκαν στη χώρα μας, η οποία βάλλεται συστηματικά, τόσο στον οικονομικό όσο και στον εθνικό τομέα, επιβάλλοντας ένα μαρασμό στις  παραδοσιακές μας συνήθειες.
Σε πείσμα λοιπόν των καιρών, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου αποφάσισε ομόφωνα, ότι εμείς οφείλουμε να διατηρήσουμε και να αναδείξουμε αρχές που κληρονομήσαμε ως Έλληνες και να τις μεταλαμπαδεύσουμε, εκπληρώνοντας στο ελάχιστο το καθήκον μας.
Με αυτό και μόνο το κριτήριο συγκεντρωθήκαμε σήμερα, για να αποδώσουμε τιμή σ' όσους από της ιδρύσεως και μέχρι σήμερα, απάντων των μελών συμπεριλαμβανομένων, συνέπραξαν στην ανάδειξη του Συνδέσμου ως φορέα που κινήθηκε κατά τις επιταγές των καιρών, δίνοντας πότε διακριτικά και πότε ηχηρά το δικό του παρόν."

2)" -Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω κυρίως οικονομικών προβλημάτων, οι Έλληνες στην πλειοψηφία μας, αντιληφθήκαμε με καθυστέρηση, πως η επίπλαστη ευδαιμονία που έπνεε πια τα λοίσθια, λειτουργούσε ως πέπλο και εξέτρεπε τα ενδιαφέροντά μας σε ήσσονος σημασίας θέματα.
Τα όσα διαδραματίζονταν στη γειτονιά της χώρας, άφηναν λίγο - πολύ τους περισσότερους αδιάφορους. Όσοι τολμούσαν να αναφερθούν σ' αυτά διακρίνοντας την αμεσότητα της επιρροής των εξελίξεων στην πορεία της χώρας, θεωρούντο ότι οι μεν ειδήμονες εκπονούν απλές επιστημονικές μελέτες από επαγγελματική διαστροφή, οι δε πιο ανήσυχοι πολίτες γραφικοί και πολλές φορές  υπερεθνικιστές.
Η πρόσκληση των σωτήρων της χώρας, προκάλεσε μια μερική αφύπνιση και αυτή με τη σειρά της, έμαθε στους Έλληνες πως υπάρχουν άγνωστες ενδιαφέρουσες λέξεις και έννοιες. 
Κάπως έτσι άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή μας οι ΑΟΖ, τα ενεργειακά οικόπεδα, οι γεωοπολιτικές εξελίξεις και μαζί με τα επαναστατικά κινήματα και τους εμφυλίους στις όχθες της Μεσογείου, ανακαλύψαμε ότι, όταν "τα κανόνια ακούγονται μακριά", κάποιες οβίδες θα πέσουν και στο δικό μας χωράφι. 
Για το πως ειδικότερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, επηρεάζει πλέον τη ζωή μας, καλέσαμε να μας διαφωτίσει, ένα διακεκριμένο επιστήμονα, γέννημα αυτής της πόλης που την κάνει περήφανη χρόνια τώρα" 
(ακολούθησε η ομιλία του καθηγητή κ.Κουσκουβέλη, την οποία μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω).










Ομιλία του Προέδρου του Συνδέσμου, Παύλου ΑΝΤΩΝΙΟΥ


Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου κος Αντωνίου Παύλος
Ο Σύνδεσμος Αποστράτων Χωρ/κής – ΕΛ.ΑΣ Νομού Θεσ/νίκης γιορτάζει σήμερα την επέτειο των τριάντα ετών από της ιδρύσεώς του και τιμά τους ιδρυτές και όλους εκείνους που στηρίζουν την προσπάθεια για να ανταποκριθεί στην αναγκαιότητα και να καλύψει το κενό που υπήρχε στο χώρο των εν αποστρατεία Αστυνομικών.
Στόχος της ιδρύσεως ήταν και είναι η αναβάθμιση του κύρους των αποστράτων, η δημιουργία προϋποθέσεων επικοινωνίας και κοινωνικών σχέσεων και η ενιαία εκπροσώπηση και έκφρασή τους στη προβολή και διεκδίκηση λύσεων επί των θεμάτων που τους απασχολούν.
Παράλληλα οι απόστρατοι, μέσα από το Σύνδεσμο, έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν, με τρόπο δυναμικό και αξιόπιστο την κοινωνική θέση που τους αρμόζει, βασιζόμενοι στο επίπεδο των γνώσεων και των εμπειριών τους, στο ήθος και τις ευαισθησίες τους, αλλά και στις ικανότητες και δυνατότητές τους να συνεχίσουν την κοινωνική τους προσφορά, σε όλους τους τομείς δράσεως. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι μεταξύ των εν αποστρατεία Αστυνομικών, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων, οι οποίοι αθόρυβα παράγουν σπουδαίο πνευματικό έργο, μέσα από την έκδοση διαφόρων εντύπων, τη συγγραφή αξιόλογων συγγραμμάτων και τη δραστηριοποίησή τους σε αντίστοιχους φορείς της κοινωνίας. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι οι οποίοι διακρίνονται για τη προσφορά τους στη τοπική αυτοδιοίκηση, σε μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος σωματεία, που επιδιώκουν κοινωφελείς σκοπούς και στον αθλητισμό.
Αυτές οι αρχές και αυτή η φιλοσοφία έγινε προσπάθεια να γίνουν ευρύτερα γνωστές στους διαφόρους φορείς και την κοινωνία και για την εφαρμογή τους περιελήφθησαν και καταγράφηκαν στο Καταστατικό του Συνδέσμου οι στόχοι και οι τομείς δραστηριοποιήσεως τόσο στο Συνδικαλιστικό όσο και στον Κοινωνικό Τομέα.
Ως συνδικαλιστική οργάνωση ο Σύνδεσμος έχει αποστολή την προάσπιση των συμφερόντων των αποστράτων αστυνομικών, την επιδίωξη επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, τη βελτίωση της οικονομικής των θέσεως, την καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και γενικά τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής των.
Εμείς όμως, θέλω να δηλώσω, δίνουμε στο συνδικαλισμό και ένα άλλο νόημα. Θέλουμε να αναπτύξουμε το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς. Να διαμορφώσουμε χαρακτήρες υπεύθυνους που θα νοιάζονται για ότι γίνεται γύρω τους και θα παρεμβαίνουν. Πολλά μπορούν να γίνουν στον τόπο μας, αν όλοι αποφασίσουμε να ενδιαφερθούμε για τον περίγυρό μας. Να βγούμε από την αδιαφορία και τη ραστώνη και να πούμε «εμένα με νοιάζει για ότι γίνεται γύρω μου. Εγώ δεν ανέχομαι να γίνονται πράγματα που ενοχλούν και να μένω αμέτοχος, παθητικός δέκτης των πάντων».
Στον κοινωνικό τομέα ο Σύνδεσμος δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη διοργάνωση κοινωνικών, πολιτιστικών, ψυχαγωγικών και άλλων γενικότερου ενδιαφέροντος εκδηλώσεων καθώς και στην παρότρυνση σε αντίστοιχες κοινωνικού, εθνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος δραστηριότητες. Στον τομέα αυτό επιδιώκουμε να αναδείξουμε και να προβάλλουμε τις ιδιαίτερες γνώσεις, τις εμπειρίες, τις ικανότητες, τις δεξιότητες αλλά και τις κοινωνικές ευαισθησίες, ηθικές αρχές και αξίες, από τις οποίες εμφορούνται και διακατέχονται οι εν αποστρατεία Αστυνομικοί και τις οποίες μπορούν να αξιοποιήσουν, προς όφελος της κοινωνίας.
Είναι αυτονόητο ότι οι εν αποστρατεία αποτελούν σάρκα εκ της σαρκός της Ελληνικής Αστυνομίας και ως εκ τούτου παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον τις εξελίξεις που σημειώνονται στην Ελληνική Αστυνομία, εκτιμούν τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τους εν ενεργεία συναδέλφους και στέκονται δίπλα τους στον καθημερινό αγώνα που δίνουν, με κινδύνους και θυσίες, για τη τήρηση της τάξεως και της κοινωνικής ειρήνης και για τη πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας.
Ο Σύνδεσμός μας είναι μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αποστράτων Αξιωματικών Σωμάτων Ασφαλείας η οποία πέτυχε να συνενώσει όλους τους απόστρατους, ανεξαρτήτως από το Σώμα προέλευσης, το βαθμό αποστρατείας ή το φύλο και να τους εντάξει σε Συνδέσμους και Ενώσεις που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα.
Με αυτό το δεδομένο οι απόστρατοι ολοκλήρου της Ελλάδος επικοινωνούν, μέσω υπεύθυνων φορέων, τόσο μεταξύ τους όσο και με την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανταλλάσουν απόψεις και λαμβάνονται μέτρα που εξυπηρετούν και προάγουν τις σχέσεις των εν ενεργεία με τους αποστράτους. Στα πλαίσια αυτά, σήμερα οι απόστρατοι αισθάνονται πολύ κοντά στους εν ενεργεία συναδέλφους τους.
Πέρα όμως από την ηθική συμπαράσταση, ο Σύνδεσμος παρεμβαίνει με ανακοινώσεις και δημοσιεύματα, δια του ημερήσιου τύπου, της εφημερίδος που εκδίδει ανά τρίμηνο και της ιστοσελίδας με το διακριτικό τίτλο «ΛΟΓΟΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», που πρόσφατα δημιούργησε, στηλιτεύοντας τις υπερβολές αλλά και τις εσκεμμένες και σκόπιμες προσβολές και συκοφαντίες κατά της Αστυνομίας.
Η Αστυνομία εκπαιδεύεται διαχρονικά να τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους και να θέτει τα συμφέροντα των πολιτών και της κοινωνίας, υπεράνω των προσωπικών συμφερόντων. Αυτό το πνεύμα της αυταπάρνησης και της θυσίας των Αστυνομικών δυστυχώς ορισμένοι καταβάλλουν προσπάθεια να το συγκαλύψουν, διότι θέλουν, τους συμφέρει, να παρουσιάζουν τον Αστυνομικό βάρβαρο και ανάλγητο, καθώς έτσι, διευκολύνονται στις επιθέσεις τους κατά του κράτους και της συντεταγμένης κοινωνίας.
Είναι ανάγκη να στηρίζουμε όλοι την προσπάθεια της Αστυνομίας, διότι για να είναι αποτελεσματική έχει ανάγκη τη συνεργασία και τη στήριξη των πολιτών. Η Αστυνομία αντλεί τη δύναμή της από την κοινωνία και τη χρησιμοποιεί για την προστασία της. Πρέπει λοιπόν και θεωρούμε χρέος μας, να προβάλλουμε στη κοινωνία μας, το άλλο πρόσωπο του Αστυνομικού. Να αναδείξουμε τις ιδιαίτερες ευαισθησίες του, τη φιλοσοφία του για τη ζωή και τη κοινωνία. Να άρουμε την παρεξήγηση και τη σύγχυση που δημιουργείται, από την άσκηση άδικης κριτικής και ηθελημένης διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και συκοφάντησης. Πρέπει να αναλογιστούμε ότι πίσω από τη θωρακισμένη εμφάνιση του αστυνομικού με το βαρύ οπλισμό, που εμφανίζεται στο πεζοδρόμιο και στους χώρους που ασκεί το άχαρο αλλά αναγκαίο για την κοινωνία μας αστυνομικό έργο, υπάρχει ένας άνθρωπος, ένας άνθρωπος με πολλές ευαισθησίες, με πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις, με δεξιότητες και ικανότητες. Ένας κοινωνικός άνθρωπος. Αυτόν τον άνθρωπο δεν πρέπει να τον ξεχνάμε, δεν επιτρέπεται να τον αγνοούμε ποτέ. Οι εκτροπές που καταγράφονται ενίοτε από ορισμένους, ασφαλώς αποτελούν αδυναμία, όμως σε καμιά περίπτωση δεν μεταβάλλουν τον κανόνα.
Δεν θα ήταν όμως επιτρεπτό, στην εισήγησή μου αυτή, να μην αναφερθώ και στους αστυνομικούς που έπεσαν στο καθήκον προσφέροντας στη κοινωνία ότι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τους τη ζωή. Ο Σύνδεσμός μας τιμά ιδιαίτερα τους αστυνομικούς αυτούς, οι οποίοι δυστυχώς καθημερινά αυξάνονται και ανήγειρε προς τιμήν τους ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΧΩΡ/ΚΗΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ με δικές του δαπάνες στη Λεωφόρο Στρατού, έναντι του Γ΄ Σώματος Στρατού όπου, αφ' ενός μεν τους απονέμονται τιμές σε κάθε εορταστική εκδήλωση, από τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία Αστυνομικούς, αφ' ετέρου δε, θυμίζει στους διερχόμενους ότι για την ασφάλειά τους κάποιοι αστυνομικοί προσέφεραν τη ζωή τους και στους επιζώντες συγγενείς τους ότι δεν τους λησμονούμε.
Τελειώνοντας θέλω να δηλώσω ότι ο Σύνδεσμός Αποστράτων Χωρ/κής – Ελληνικής Αστυνομίας Νομού Θεσ/νίκης επιδιώκει οι απόστρατοι αστυνομικοί να αξιοποιήσουν τις γνώσεις, την πείρα, τις αρχές και αξίες που απέκτησαν και να τις μεταλαμπαδεύσουν στην κοινωνία.
Στο διάστημα των τριάντα ετών λειτουργίας του Συνδέσμου έγιναν πολλά. Απομένουν να γίνουν ακόμη περισσότερα. Όμως έχουν τεθεί ισχυρές βάσεις και οι νεότεροι θα μπορέσουν να εργασθούν για σημαντικότερη προσφορά.

Σας ευχαριστώ



Εξωτερική πολιτική και Νοτιοανατολική Μεσόγειος

του Ηλία Ι. Κουσκουβέλη
Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων,
Κοσμήτορα
της Σχολής Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών,
τέως Πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Ο καθηγ. κος Κουσκουβέλης Ηλίας
Στην ομιλία μου θα προσπαθήσω να αποτιμήσω τις εξελίξεις στο διεθνή μας περίγυρο, παρουσιάζοντας, στο πρώτο μέρος της ομιλίας μου, τη γενικότερη εικόνα του διεθνούς συστήματος, καθώς και του υποσυστήματος της Βαλκανικής.  Στο δεύτερο μέρος, θα παρουσιάσω εν συντομία τα ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.  Εν συνεχεία, στο τρίτο, θα αναφερθώ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.  Τέλος, θα επιχειρήσω να προτείνω κάποιες κατευθύνσεις προς τις οποίες θα πρέπει να κινηθεί η εξωτερική μας πολιτική.


1.  Το διεθνές σύστημα
Οι αλλαγές στο διεθνές σύστημα, 25 χρόνια μετά το 1989, έχουν περίπου αποκρυσταλλωθεί.  Έχει απομείνει μία υπερδύναμη σε όλα τα επίπεδα, ενώ η άλλη, παλαιότερη, υπερδύναμη, έχει απολέσει τα ερείσματά της στο εξωτερικό, έχει υποστεί συρρίκνωση και μπορεί να θεωρηθεί υπερδύναμη μόνο στον τομέα των πυρηνικών όπλων.  Δεν θεωρώ αυτή τη στιγμή ότι ένα άλλο κράτος, μία άλλη μεγάλη δύναμη – γιατί συχνά ακούγονται πολλά περί Κίνας – μπορεί να αμφισβητήσει αυτήν την πρωτοκαθεδρία ούτε, γενικότερα, την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο διεθνές σύστημα.  Τέλος, παρά τα οικονομικά της προβλήματα, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στον περίγυρό της, με ό,τι το θετικό τούτο συνεπάγεται στις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας.
Στο διεθνές σύστημα ασφαλώς οι εξελίξεις δεν σταματούν.  Αυτές παρατηρούνται και καταγράφονται στη Μέση Ανατολή, στην Κεντρική Ασία, στην περιοχή δηλαδή που κάποτε αποκαλούσαν το μαλακό υπογάστριο της Σοβιετικής Ένωσης, όπως στο Ιράν και στο Αφγανιστάν, αλλά και στις ακτές του Ειρηνικού.
Το δικό μας υποσύστημα – το κομμάτι του διεθνούς συστήματος το οποίο επηρεάζει άμεσα την Ελλάδα – δεν είναι πλέον μόνον ο Βαλκανικός περίγυρος και είναι λάθος να περιορίζουμε τις αναλύσεις και τις προσεγγίσεις μας σε αυτό που συμβαίνει στη Βαλκανική.  Το υποσύστημα που μας αφορά είναι ευρύτερο.  Ξεκινάει από την Κεντρική Ευρώπη και τελειώνει στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική.  Είναι μεγάλο λάθος να μην αξιοποιούμε την παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο αλλά και να είμαστε απόντες από την περιοχή.
Έχοντας σκιαγραφήσει αυτό το ευρύτερο πλαίσιο του διεθνούς περιβάλλοντος, σημειώνω πως στα Βαλκάνια, οι εξελίξεις έχουν ολοκληρωθεί.  Η Σλοβενία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι πλέον μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Πολλές χώρες έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ενώ η Κροατία είναι το 28ο μέλος της Ένωσης.  Κάποιες χώρες έχουν πετύχει το καθεστώς τής υπό ένταξη χώρας και επιθυμούν να αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις και άλλες επιχειρούν να πετύχουν αυτό το καθεστώς.  


2.  Η Ελλάδα και οι γείτονές της

Περνώντας στο δεύτερο τμήμα της ομιλίας μου και με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει την καλύτερη δυνατή επικοινωνία και συνεργασία με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, τα ζητήματα εξωτερικής της πολιτικής περιορίζονται στις σχέσεις της με την Αλβανία, τα Σκόπια και το ρόλο της Τουρκίας στη περιοχή.
Η ανωριμότητα του πολιτικού συστήματος και η ευκαιριακή αναζήτηση οφελών ή κερδών εκτιμώ πως οδήγησαν τη γειτονική μας Αλβανία σε δύο κινήσεις οι οποίες κατ’ εμέ δεν είναι ορθολογικές, δεδομένου ότι, πρώτον, η συγκεκριμένη χώρα έχει σημαντικά συμφέροντα στην Ελλάδα και, δεύτερον, φιλοδοξεί να ενταχθεί και αυτή στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.  Η πρώτη ενέργεια ήταν η παραχώρηση στο Ιόνιο ναυτικών βάσεων στην Τουρκία, και η δεύτερη ήταν η μη κύρωση του συμφωνηθέντος διακανονισμού οριοθέτησης της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης των δύο κρατών.  Παραλλήλως και κατά καιρούς, η γειτονική χώρα προβάλλει κάποιες διεκδικήσεις από το παρελθόν.  Δεν θα ήθελα να επεκταθώ στο συγκεκριμένο ζήτημα, διότι τέτοιου είδους φαντάσματα της ιστορίας έχουν ξεχαστεί και καλό θα ήταν να μείνουν εκεί αφού συνδέονται με φρικαλεότητες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε ότι αφορά τα Σκόπια, οι εκδηλώσεις εθνικισμού και αλυτρωτισμού, ορισμένες φορές αγγίζουν το επίπεδο του κωμικού.  Οι κινήσεις αυτές, με την όποια αρχαιολατρία, θυμίζουν συμπεριφορές καθεστώτων από μία άλλη περίοδο, πριν 50-60 χρόνια, και ταιριάζουν σε καθεστώτα ολοκληρωτικά.  Επίσης, τα Σκόπια αποδέχονται ή και προωθούν τη στενή συνεργασία με την Τουρκία.  Στην πολιτική αυτήν ασφαλώς υπάρχει μία λογική εξισορρόπησης της Ελλάδας.  Εντούτοις δεν εκτιμώ ότι τα οφέλη τα οποία αποκομίζουν από μία τέτοια συνεργασία είναι ιδιαιτέρως σημαντικά, διακινδυνεύοντας άλλα σημαντικότερα τα οποία εξαρτώνται από την Ελλάδα, όπως η σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Τουρκία, κινείται σήμερα σε μία νεοοθωμανική λογική, σε έναν νεοοθωμανικό ιμπεριαλισμό.  Ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου ονειρεύεται η Τουρκία να παίξει ρόλο στο παγκόσμιο παιχνίδι.  Ταυτοχρόνως, υποστηρίζει, ότι  η Τουρκία δεν πρέπει να ασχολείται με τους γείτονές της και πρέπει να εφαρμόσει απέναντί τους την πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων».  Δεν χρειάζεται να ασχολείται η Τουρκία με τους γείτονες και τους μικρότερους, καθώς, υποτίθεται, έχει πολύ σημαντικότερα πράγματα να πράξει.
Η πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα υπό δύο έννοιες.  Πρώτον, διότι η Τουρκία εκεί που μπορεί, ασχολείται και με τα μικρά.  Δεύτερον, η πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» της γείτονος, κατά τη δική μου άποψη, έχει αποτύχει, καθώς συνολικά τα προβλήματα στην εξωτερική της πολιτική δεν έχουν μειωθεί.
Η Τουρκία προσπαθεί να ενισχύσει την παρουσία της στη Βαλκανική: στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, στο Κοσσυφοπέδιο, στην Αλβανία, στα Σκόπια, στη Βουλγαρία.  Εσχάτως επιχειρεί κινήσεις συνεργασίας και με τη Σερβία.  Όμως η συγκεκριμένη πολιτική έχει και ανταγωνιστές και περιορισμούς.  Οι ανταγωνιστές τής Τουρκίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι, πρώτον, μουσουλμάνοι άλλων τάσεων από αυτές που πρεσβεύει η Τουρκία· μεταξύ αυτών βρίσκεται η Σαουδική Αραβία, το ισχυρότερο κράτος τού Αραβικού κόσμου το οποίο από τη δεκαετία του 1990 κάνει μία πολύ σοβαρή προσπάθεια διείσδυσης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.  Είναι, δεύτερον, οι ΗΠΑ, οι οποίες επανειλημμένως έχουν προσπαθήσει να συμβουλέψουν την Τουρκία ότι οι προσεγγίσεις της θα πρέπει να είναι πιο συγκρατημένες, καθώς, για παράδειγμα, στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, δεν υπάρχουν μόνο μουσουλμάνοι, αλλά τρεις λαοί που συνιστούν από κοινού αυτό το κράτος.  Τρίτος ανταγωνιστής είναι ασφαλώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαιτέρως δε οι μεγάλες της δυνάμεις.  Τέλος, αν κρίνουμε από την επίσκεψη του επικεφαλής τής Σερβικής συνιστώσας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης πριν περίπου ένα χρόνο στο Ισραήλ και τις δηλώσεις που έγιναν, το Ισραήλ έχει προφανώς αποφασίσει ότι θα παρακολουθεί τον άλλοτε στενό σύμμαχό του κατά πόδας και παντού.
Σύμφωνα με δύο αναλυτές, τον Zarko Petrovic και τον Dusan Reljic, η Τουρκία δεν μπορεί να παίζει το ρόλο της «μικρής Αμερικής» στην Βαλκανική.  Συμμερίζομαι αυτή την άποψη.  Η Τουρκία δεν μπορεί να συνεχίζει να παίζει απεριόριστα το ρόλο του οθωμανικού προστάτη και αυτό διότι υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες οι οποίοι με διαφορετικές κινήσεις και πολιτικές επιλογές θα επιχειρήσουν να διεκδικήσουν θέση στην περιοχή ή να τη διατηρήσουν.  Επίσης, υπάρχει ένα ζήτημα υλικών πόρων τους οποίους θα πρέπει η Τουρκία να συνεχίσει να επενδύει απρόσκοπτα και για μεγάλη περίοδο.


3.  Η Νοτιοανατολική Μεσόγειος
Θα ξεκινήσω με την Κύπρο, η οποία, αφού κατόρθωσε να επουλώσει τις πληγές της παράνομης εισβολής του 1974 και της έκτοτε κατοχής του βορείου τμήματός της, από το 1989 ακολούθησε μία στρατηγική ένταξης στην ΕΕ, η οποία καρποφόρησε το Μάιο του 2004.  Λίγο πριν, μέσω δημοψηφίσματος, απέφυγε την καταστροφική «λύση» του Σχεδίου Ανάν, το οποίο δημιουργούσε μία νέα κρατική οντότητα, χωρίς να προσφέρει εγγυήσεις βιωσιμότητας και λειτουργικότητας του νέου μορφώματος.  Ακολούθως, εκπόνησε και εφήρμοσε μία στρατηγική ανεύρεσης των ενεργειακών πόρων της Μεσογείου, με τέσσερεις διαστάσεις: την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ιδιαιτέρως με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, τη συνεργασία με ισχυρούς παίκτες στον τομέα της ενέργειας (όπως και έγινε με την Τεξανή εταιρία Noble), την αντιμετώπιση των απειλών τής Τουρκίας και την ανάπτυξη νέων συνεργασιών, μεταξύ αυτών και αμυντικής, με το Ισραήλ.  Δυστυχώς, από λανθασμένους χειρισμούς και αδράνεια διαχείρισης των προβλημάτων, η Κυπριακή Δημοκρατία περιέπεσε στη χρηματοπιστωτική κρίση.  Πρόσφατα δε, ενεπλάκη σε ένα νέο γύρο συζητήσεων για το Κυπριακό, γεγονός το οποίο, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν θα έπρεπε να συμβεί.
Στη Νοτιανατολική Μεσόγειο έλαβαν χώρα και τα γεγονότα της λεγόμενης «Αραβικής Άνοιξης».  Τα ερωτηματικά μου είχαν διατυπωθεί ευθύς εξ αρχής.  Η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που, όπως αποδείχθηκε για άλλη μία φορά, δεν μπορείς να το πάρεις και να το φυτέψεις οπουδήποτε, χωρίς προηγουμένως να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες.  Οι αλλαγές καταγράφηκαν πρώτα στη Λιβύη και έχουν οδηγήσει σε μεγάλη πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.  Ωστόσο, διάφορα κράτη και φορείς επιδιώκουν να ωφεληθούν από τη νέα κατάσταση.  Εμείς, ως Ελλάδα, με μικρή πιθανότητα λάθους, είμαστε απόντες από τις εξελίξεις στη συγκεκριμένη χώρα.
Στην Αίγυπτο, ως γνωστόν, τα πράγματα έκαναν έναν κύκλο, αφού τη χώρα διοίκησαν για ένα χρόνο περίπου οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, επέστρεψαν στα γνωστά της εποχής Μουμπάρακ.  Τούτη η εξέλιξη οδήγησε σε επιστροφή και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, που είχε ως συνέπεια την ψύχρανση των σχέσεων με την Τουρκία.  Η «νέα» κατάσταση στην Αίγυπτο, δίνει την ευκαιρία για μία αναθέρμανση των σχέσεων μας, με όρους την προστασία δικών μας συμφερόντων και, φυσικά, τη μεταξύ των δύο κρατών οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Κινούμενος βορειοανατολικά στην ακτή της Μεσογείου, θα σταματήσω στο Ισραήλ.  Πρόκειται για την μοναδική Δημοκρατία στην περιοχή, με ισχυρότατες ένοπλες δυνάμεις, με εμπορική, τεχνολογική και πολιτική επιρροή.
Οι Ισραηλινοί αντιλήφθηκαν ότι η Τουρκία είναι αναξιόπιστος και ανταγωνιστικός παράγων για αυτούς.  Χρειάζονται αμυντικές και πολιτικές συνεργασίες για το στρατηγικό τους βάθος, το οποίο είναι θαλάσσιο.  Εδώ έρχονται η Κύπρος και η Ελλάδα – γεγονός που έχει γίνει αντιληπτό από τις τρεις χώρες, αν κρίνει κανείς από το γεγονότα.
Τέλος, στη Συρία η «Αραβική Άνοιξη», που ως γνωστόν δεν ήταν τόσο αυθόρμητη, οδήγησε στον αιματηρό εμφύλιο που μαίνεται εδώ και δύο χρόνια, με θύματα που έχουν ξεπεράσει τις εκατό χιλιάδες και πρόσφυγες που ξεπέρασαν το εκατομμύριο.  Στον εμφύλιο της Συρίας έχουν εξαρχής εμπλακεί τρίτες δυνάμεις της περιοχής, κυρίως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και Κατάρ, ενώ οι δύο Ευρωπαϊκές δυνάμεις, Γαλλία και Αγγλία, τάχθηκαν από την αρχή κατά του καθεστώτος Ασάντ.  Υπέρ του τελευταίου έχουν ταχθεί, ως γνωστόν, Ιράν και Ρωσία, υποστηρίζοντάς το με στρατιωτικά και διπλωματικά μέσα.  Το Ισραήλ από την πλευρά του παρακολουθεί τις εξελίξεις και μέχρι αυτή τη στιγμή τηρεί μία στάση σχετικής ουδετερότητας.  Όσο για την Ελλάδα, δεν έχει γίνει γνωστή η οποιαδήποτε πρωτοβουλία ή συγκεκριμένη πολιτική. Ωστόσο, το σημαντικό είναι να προστατέψουμε τους ομόδοξους μας και τα μνημεία της Ελληνιστικής περιόδου, ενώ, παράλληλα με τη βοήθεια προς τους πρόσφυγες, θα πρέπει να περιορισθεί η λαθρομετανάστευση.


4.  Δέκα «πρέπει» για την εξωτερική μας πολιτική

Πρώτον, πρέπει να αντιληφθούμε πως στο ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον εκείνο που έχει σημασία είναι η αυτοβοήθεια.  Είμαστε μόνοι μας.  Ίσως πρόκειται για κάτι που έχουμε μάθει με το δύσκολο τρόπο στον οικονομικό τομέα, όταν κατέρρευσε η ουτοπία του συβαριτισμού.  Θα ήταν όμως ακόμη πιο επώδυνο αν, συνεχίζοντας να κλείνουμε τα μάτια στη διεθνή πραγματικότητα και εγκλωβισμένοι από την εσωστρέφεια της οικονομικής κρίσης, το μαθαίναμε με σκληρό τρόπο και στα εξωτερικά μας θέματα.  Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απομονωθούμε από το διεθνές περιβάλλον, αλλά αντιθέτως ότι θα πρέπει να είμαστε ενεργητικοί και ευφυείς παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα.
Δεύτερον, δεν πρέπει να μένουμε αδρανείς παρατηρητές στα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, όπως συνέβη στη Λιβύη, στη Συρία, στην Αίγυπτο.  Δεν είναι δυνατόν να μην θέτουμε εμείς στο τραπέζι τα συμφέροντά μας και, για παράδειγμα, μόνον ο Πάπας να αναφέρεται στα ζητήματα ασφαλείας των Ορθόδοξων Χριστιανών στη Συρία ή στην Αίγυπτο.
Τρίτον, η εξωτερική πολιτική πρέπει να συμβάλει στην αποτελεσματική διαχείριση της οικονομικής κρίσης.  Η συνέργεια της δράσης μεταξύ Υπουργείου Οικονομικών και Υπουργείου Εξωτερικών είναι αναγκαία, αφού προηγηθεί ο ορθολογικός καταμερισμός εργασίας μεταξύ των δύο – κάτι που εν μέρει και μάλλον τυχαία έχει, ούτως ή άλλως, προκύψει στην πράξη, καθώς τις διαπραγματεύσεις στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και σε άλλους σχετικούς φορείς, τις χειρίζεται το πρώτο.
Τέταρτον, πρέπει να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε την κρίση του κύρους που διέρχεται η Ελλάδα.  Η εικόνα τής χώρας είχε/έχει ποικιλοτρόπως αμαυρωθεί.  Γι αυτό η ηγεσία πρέπει να πράξει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να αποκατασταθεί το κύρος και η εικόνα της.  Επίσης, πρέπει με κάθε τρόπο και προς όλες τις κατευθύνσεις να σταλούν μηνύματα ότι άλλο τα ζητήματα του χρέους και άλλο η εξωτερική πολιτική και η άμυνα.  Η διαρκής προσπάθεια αποκατάστασης του κύρους τού κράτους και η βελτίωση της εικόνας τής Ελλάδας στο εξωτερικό συνιστά μεγίστη ευθύνη.
Πέμπτον, πρέπει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τον τομέα τής οικονομικής διπλωματίας που είχε παραμεληθεί.  Είχαμε επιτυχίες, όπως ο TAP.  Όμως, οι προσπάθειες προσέλκυσης νέων επενδύσεων και δραστηριοποίησης οικονομικών παραγόντων στον τόπο μας, καθώς και δημιουργίας συμμαχιών με ισχυρούς διεθνείς παίκτες, ειδικά σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η ενέργεια, πρέπει να συνεχισθούν.
Κρίσιμο, έκτο, είναι να εξορθολογήσουμε με νηφαλιότητα τις δαπάνες της εξωτερικής και της αμυντικής μας πολιτικής, χωρίς όμως οι όποιες περικοπές ή μέτρα να θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της χώρας ή να υποσκάπτονται πιθανά στηρίγματα της εξωτερικής πολιτικής.  Κατά την τελευταία δεκαετία οι αμυντικές δαπάνες τής χώρας έχουν ήδη μειωθεί και η οποιαδήποτε περαιτέρω μείωσή τους θα πρέπει πρώτα να αποφασισθεί με μεγάλη προσοχή ως προς τους τομείς στους οποίους θα πραγματοποιηθεί και να ανταποκρίνεται σε ένα προηγουμένως υιοθετημένο αμυντικό δόγμα.  Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος όχι πλέον για την αποτελεσματικότητα της εξωτερικής και της αμυντικής πολιτικής, αλλά για την ίδια την ασφάλεια της χώρας, σε μία περίοδο που λόγω μειωμένου κύρους, ο πειρασμός ανάληψης επιθετικών πρωτοβουλιών εκ μέρους τρίτων στο οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο είναι αυξημένος.
Έβδομο, πρέπει να ανασυγκροτηθεί η δομή της εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή η κατά περίπτωση κατάργηση ή αναδιοργάνωση, αλλά και η δημιουργία νέων υπηρεσιών.  Ειδικότερα, για την εξωτερική πολιτική, απαιτούνται αποτελεσματικοί μηχανισμοί διαχείρισης κρίσεων, όπως και σχεδιασμού πολιτικής – μηχανισμοί οι οποίοι δημιουργήθηκαν κάποια στιγμή, αλλά είναι άγνωστο αν λειτουργούν και πως λειτουργούν.  Σχεδιασμός τής κάθε πολιτικής και ιδιαιτέρως της εξωτερικής σημαίνει εκπόνηση στρατηγικών, αλλά και έλεγχο ύπαρξης και εφαρμογής αυτών.  Σημαίνει ακόμη συντονισμό χρήσης των υπαρχόντων συντελεστών ισχύος, προσδιορισμό ανάπτυξης των ελλειπόντων συντελεστών και συνέργεια των εμπλεκομένων φορέων.
Όγδοον, πρέπει να επαναδραστηριοποιηθούν φορείς ή συντελεστές ισχύος που έχουν αδρανοποιηθεί και των οποίων η συμβολή, πολιτική ή τεχνολογική, στην αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων της χώρας ήταν ελάχιστη, επειδή δεν υπήρξε η πρόβλεψη να ενεργοποιηθούν.  Αναφέρομαι στον Απόδημο Ελληνισμό και στο Συμβούλιό του, ο οποίος ενώ είχε ενεργοποιηθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πλέον εμφανίζεται ανενεργός.  Κάλλιστα ο Απόδημος Ελληνισμός θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί σε μία εκστρατεία αποκατάστασης του κύρους και της εικόνας της χώρας, χωρίς ιδιαίτερες δαπάνες.
Ένατον, πρέπει να ξανασχεδιάσουμε τη στρατηγική της χώρας εντός της ΕΕ.  Θα πρέπει, με πολλή προσοχή, να εξετασθούν και οι απαραίτητες προσαρμογές με βάση τα τεκταινόμενα, τη συγκυρία και, κυρίως, το γενικότερο προσανατολισμό της Ένωσης.  Γνωρίζουμε ότι στην ΕΕ οι συμμαχίες μεταξύ των κρατών είναι ευμετάβλητες και, συχνά, διαφοροποιούνται κατά θέμα και αντικείμενο.  Ενδιαφέρον ίσως να έχει η συστηματική καλλιέργεια συμμαχιών με κράτη που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα ή με στόχο τη δημιουργία ενός διαφορετικού κλίματος αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης εν γένει.  Η Προεδρία είναι μία μεγάλη ευκαιρία.
Τέλος, δέκατον, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την αλλαγή τού κέντρου βάρους των συμφερόντων μας και να υπάρξει η αντίστοιχη αναπροσαρμογή.  Θα πρέπει να λάβουμε σοβαρότατα υπόψη τις εξελίξεις στη Βόρειο Αφρική και τις ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή.  Θα πρέπει να κατανοήσουμε επιτέλους την αναβάθμιση της σημασίας τής Κύπρου στην περιοχή, ώστε να αντληθούν οφέλη από το νέο της ρόλο, ταυτοχρόνως δε να αποφύγουμε να την επιβαρύνουμε περισσότερο με τα οικονομικά και πολιτικά μας προβλήματα, αλλά και να τη στηρίξουμε στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις – και ΟΧΙ να την υπονομεύουμε.  Ακόμη, πρέπει έξυπνα και ενεργά να υποδηλώσουμε ότι ο χώρος αμέσου ενδιαφέροντος της Ελλάδας δεν εξικνείται στην Ευρώπη, αλλά φθάνει μέχρι τη Μέση Ανατολή.
Απόδειξη μίας τέτοιας ενεργού προσπάθειας αναπροσαρμογής θα μπορούσε να είναι η χωρίς λαϊκισμούς, με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, και μετά από σοβαρότατη προετοιμασία, ανακήρυξη Ελληνικής ΑΟΖ, η οποία ακόμη και αν δεν προσφέρει πηγές πλούτου στη χώρα, μπορεί να αναβαθμίσει το ρόλο της στον συγκεκριμένο τομέα, εγγυώμενη την ασφαλή διέλευση αγωγών μεταφοράς Ισραηλινών και Κυπριακών υδρογονανθράκων κατευθείαν από την κυπριακή ΑΟΖ προς την ΕΕ.  Οι όποιοι δισταγμοί που μπορεί να οφείλονται στην τουρκική αντίθεση και προκλητικότητα πρέπει να ξεπεραστούν για δύο λόγους.  Πρώτον, διότι, χάρη στις συμμαχίες της Κύπρου και του Ισραήλ, ισχυρότατοι παράγοντες του διεθνούς συστήματος επιθυμούν την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου.  Δεύτερον, διότι οι ισχυρότεροι των ενδιαφερομένων φαίνεται να επιθυμούν οι αγωγοί προς τη Δύση να διέλθουν μόνο από την Ελληνική ΑΟΖ, χωρίς την παρεμβολή τρίτων.
Κάθε κρίση είναι συνυφασμένη με τη σοβαρή πιθανότητα μεγάλων απωλειών ή και καταστροφής.  Εμπεριέχει όμως και το στοιχείο της μεγάλης ευκαιρίας.  Η κρίση προσφέρει την ευκαιρία να μεταρρυθμίσουμε τη χώρα μας εν γένει, αλλά και την εξωτερική μας πολιτική ειδικότερα, ώστε μακροπρόθεσμα να αυξήσουμε την ευημερία αλλά και την ισχύ της Ελλάδας στο διεθνές σύστημα.  Προσφέρει επίσης την ευκαιρία να εξορθολογισθεί και να αναπροσανατολιστεί η εξωτερική μας πολιτική.  Μία μεταρρυθμισμένη, εξορθολογισμένη και αναπροσανατολισμένη εξωτερική πολιτική θα μπορέσει να διαμορφώσει και το νέο πρόσωπό μας στην Ευρώπη και στον κόσμο.-





Η πρόσκληση του Συνδέσμου στα μέλη και τους φορείς






Απονομή αναμνηστικών και τιμητικών "πλακετών" 

Στο καθηγητή κο Κουσκουβέλη από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου
Για τον αποβιώσαντα Α΄ Πρόεδρο του Συνδέσμου
                Καμουτσή Ευθύμιο, στη σύζυγό του,
από τον εκπρόσωπο του Υπουργού Μακεδονίας Θράκης




Για τον αποβιώσαντα Β΄ Πρόεδρο του Συνδέσμου
Ζαφειρόπουλο Ιωάννη, στην κόρη του,
 από τον Γεν. Αστυν.Δ/ντή Θεσ/νίκης Υποστράτηγο Κούκιο  Τρύφωνα 
Για τον αποβιώσαντα Γ΄ Πρόεδρο του Συνδέσμου
Σακελλάρη Χρήστο, στη σύζυγό του,
από τον Δήμαρχο Αμπελοκήπων-Μενεμένης κ.Κυρίζογλου Λάζαρο

Στον διατελέσαντα Ε΄ Πρόεδρο του Συνδέσμου,
κ.Θεοχάρη Βασίλειο και νυν μέλος του Δ.Σ.,
από τον εκπρόσωπο του Διοικητή της ΑΔΙΣΠΟ 
Στον διατελέσαντα ΣΤ΄ Πρόεδρο του Συνδέσμου,
κ.Ιωαννίδη Θωμά, από τον εκπρόσωπο του Περιφερειάρχη
Κεντρ.Μακεδονίας, κο Μπάμιατζη Αντώνιο 


Λοιπά στιγμιότυπα της εκδήλωσης

                                           
















                                                                 
































Τέλος
(υγεία να έχουμε να εορτάσουμε τα σαράντα.....!!!!)